ใส่ซ่งขาดเข่า ถือขวดเหล้าหย่างมาตามเสียง
ได้ฟังสำเนียงหมอเอิ้นขวัญสะท้านโลกา
เห็นแต่แฟนอ้ายนั่งผูกแขนในงานวิวาห์
พอปานฟ้าผ่า ขาอ่อนออน ซอนเด้นาง
สัญญาฮ้างๆ เจ้าคงบ่สนแม่นบ่
แต่อ้ายนี้หนอมันพอปานตายแล้วจั่งฟื้น
สะอื้นอวยพร จับเอาฝ้ายไปมัดข้อมือ
ฟังเอาต่อไปนี้คือ คำอวยพรของอ้ายแฟนเก่า
ให้ฮักเขาหลายๆ อย่าเฮดคืออ้ายไปแบบบ่ลา
นั่งไห้อยู่คันแทนา หม่องเจ้าเคยว่า สิฮักแต่อ้าย
แก่งฮักอ้ายถิ่ม สิให้อ้ายยิ้มเบาะ คนเสียใจ
มันเหลือใจหลาย ฟังคำสุดท้าย ตอนอ้ายอวยพร
ให้ฮักกันหลายๆ ผัวท่อเมียพาย ไปบ่ฮอดฝัน
เฮดหยังกะผิดแต่กัน ปานลิ้นกับฟันกระทบกันสุมื้อ
กินข้าวคำได๋ ให้ฮ้อนคือไฟให้ใจเจ้าจำจื่อ
ว่าอย่าเฮดคือจั่งบักอ้าย กับไผเด้อนาง
ให้ฮักเขาหลายๆ อย่าเฮดคืออ้ายไปแบบบ่ลา
นั่งไห้อยู่คันแทนา หม่องเจ้าเคยว่า สิฮักแต่อ้าย
แก่งฮักอ้ายถิ่ม สิให้อ้ายยิ้มเบาะ คนเสียใจ
มันเหลือใจหลาย ฟังคำสุดท้าย ตอนอ้ายอวยพร
ให้ฮักกันหลายๆ ผัวท่อเมียพาย ไปบ่ฮอดฝัน
เฮดหยังกะผิดแต่กัน ปานลิ้นกับฟันกระทบกันสุมื้อ
กินข้าวคำได๋ ให้ฮ้อนคือไฟให้ใจเจ้าจำจื่อ
ว่าอย่าเฮดคือจั่งบักอ้าย กับไผเด้อนาง
กินข้าวคำได๋ให้ ฮ้อนคือไฟให้เจ้าจำจื่อ
ว่าอย่าเฮดคือจั่งบักอ้าย กับไผเด้อนาง